Znak CE
(Skrót od Conformite Europeenne) jest wymogiem stawianym przez Parlament Europejski i opisanym w dyrektywach odpowiednich dla określonych produktów. Znak CE jest poświadczeniem producenta (lub jego przedstawiciela), że wyrób spełnia wymogi zasadnicze zapisane w dyrektywach (nie należy identyfikować go ze znakiem jakości). Dokładny wzór znaku jest opisany np. w dyrektywie maszynowej 2006/42/WE załącznik III. Chińczycy szybko znaleźli sposób na wprowadzenie w błąd europejskich importerów i stworzyli własny znak CE oznaczający China Export. Można go odróżnić po znacznie mniejszej odległości liter C i E.
Kto umieszcza znak CE na wyrobie?
To przede wszystkim producent ma prawo i obowiązek umieścić na wyprodukowanym przez siebie wyrobie znak CE (o ile wyrób podlega obowiązkowi posiadania tego znaku i o ile zostały wcześniej spełnione odpowiednie wymagania i procedury). Producentem jest zarówno ten, kto sam zaprojektował i wytworzył wyrób, jak i ten, kto zlecił zaprojektowanie i wytworzenie wyrobu komuś innemu, a potem wprowadza ten wyrób do obrotu lub oddaje do użytku we własnym imieniu ( pod własną nazwą lub znakiem) patrz. def. producenta w art. 5 ustawy o systemie oceny zgodności. Producent może zlecić umieszczenie znaku CE na wyrobie swojemu upoważnionemu przedstawicielowi. Może to być dobre rozwiązanie w sytuacji, gdy producent ma siedzibę w tzw. państwie trzecim (czyli poza krajami Unii Europejskiej, Norwegią, Islandią i Księstwem Lichtenstein). Jeżeli taki przedstawiciel zostanie ustanowiony, to musi on mieć siedzibę w którymś z wymienionych w poprzednim zdaniu państw oraz upoważnienie musi być dokonane na piśmie.
Importer nie ma prawa umieszczać na wyrobie znaku CE (chyba że jest jednocześnie upoważnionym przedstawicielem producenta i zakres tego upoważnienia obejmuje umieszczanie znaku CE). Czasem też importer bierze na siebie rolę prawną producenta traktując zagranicznego rzeczywistego wytwórcę jak poddostawcę gotowego wyrobu. Jest to dopuszczalne tylko wtedy, gdy nie narusza praw własności przemysłowej tego wytwórcy. W praktyce bywa to trudne i kosztowne, szczególnie jeśli wyrób jest niezgodny z wymaganiami i trzeba go dostosowywać oraz badać po umieszczeniu w składzie celnym (wyrób bez CE nie może być dopuszczony do obrotu przez organy celne). Jeżeli jednak importer zdecyduje się na takie działania, to wtedy przestaje być importerem w rozumieniu ustawy o systemie oceny zgodności, a staje się producentem (i wtedy rzeczywiście umieszcza oznakowanie CE na wyrobie, ale już jako producent).
Ten, kto sprowadza wyrób z innego państwa członkowskiego UE lub trzech wymienionych powyżej krajów, jest dystrybutorem, a nie importerem. Podobnie jak importer, nie może on umieszczać znaku CE na wyrobie, jeśli nie zrobił tego producent (chyba, że jest upoważnionym przedstawicielem lub wystąpi w roli producenta, patrz opis w poprzednim akapicie).
Należy pamiętać, że znaku CE nie uzyskuje się ani nie jest on nadawany przez żadną zewnętrzną jednostkę. Zawsze umieszcza go na wyrobie producent, ewentualnie w zastępstwie upoważniony przedstawiciel producenta. Jeżeli nawet w trakcie tzw. procedury oceny zgodności, która poprzedziła umieszczenie znaku CE, brała udział zewnętrzna jednostka (tzw. jednostka notyfikowana) np. wystawiając taki czy inny certyfikat, nie zmienia to faktu, że znak CE umieszcza producent samodzielnie.
Definicje producenta, upoważnionego przedstawiciela, importera i dystrybutora zawarte są w ustawie z 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności.
Inne strony i dokumenty informacyjne na temat oznakowania CE:
- www.uokik.gov.pl/pl/znak_ce/
- www.mg.gov.pl/Przedsiebiorcy/Ocena+zgodnosci/
- http://ec.europa.eu/index_pl.htm
- Dyrektywa 2006/42/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 maja 2006 r. w sprawie maszyn
- Dyrektywa 2006/95/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do sprzętu elektrycznego przewidzianego do stosowania w określonych granicach napięcia
- Dyrektywa 2006/95/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do sprzętu elektrycznego przewidzianego do stosowania w określonych granicach napięcia
- Dyrektywa Rady 96/98/WE z dnia 20 grudnia 1996 r. w sprawie wyposażenia statków
- Dyrektywa Rady 96/98/WE z dnia 20 grudnia 1996 r. w sprawie wyposażenia statków